4. Jak kształtował się mój gust filmowy?

Witam!

Niestety, obowiązki gimnazjalne pozbawiają mnie weny, dlatego rzadko publikuję posty. Nareszcie przeznaczę notkę na opisanie Wam mojego gustu filmowego. Przyznam, że dość często ulegał zmianie.

Po pierwsze nie dzielę gustu na "dobry" i "zły". Każdy, kto bardziej interesuje się filmem, ma prawo lubić takie dzieło, które zrobi na nim pozytywne wrażenie. Zresztą, trzeba zdobyć pewną wiedzę, aby mówić o własnym guście.

Pamiętam, że w trzeciej klasie szkoły podstawowej bardziej zaczęłam zwracać uwagę na kino katastroficzne. Wtedy nawet gnioty z marnymi efektami powodowały, że trzęsłam się ze strachu. Do dziś pamiętam sceny z "Płonącego wieżowca". Rok później zaliczyłam moje pierwsze horrory - najpierw "Nawiedzonego" (dzisiaj jednak nie zaliczyłabym do tej kategorii), potem "Laleczkę Chucky 2" - półroczna trauma. Miłość do dreszczowców powróciła dopiero w szóstej klasie. Równocześnie rozpoczął się proces uodporniania na wszelkie bodźce strachu z filmów grozy. Ostatnio tylko "1408" wzbudziło we mnie pożądane przez reżysera emocje. Przestałam się bać horrorów, dlatego przerzuciłam się na dramaty. Za arcydzieła gatunku uznaję "Skazanych na Shawshank" oraz "Cracks". Bardzo spodobały mi się wątki dramatyczne w "Sztucznej inteligencji" i "Incepcji".

Tak wyglądała historia stopniowego odkrywania moich ulubionych gatunków. Między innymi to określa nasz gust filmowy.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Gwiazda Szeptów" ("Hiso hiso boshi") - recenzja

Obraz
    Festiwal filmowy Pięć Smaków w tym roku zaskakiwał mnogością dostępnych tytułów. Widzom zaoferowano wybór spośród nowinek obejmujących całą Azję, a więc także nawet najbardziej niepozorne państwa, takie jak Korea Północna. Z jej przemysłem filmowym mieli kontakt tylko nieliczni i niestety do tej pory tak pozostało. Nie inaczej wygląda sytuacja z dziełami reżysera Siona Sono. Choć nie pochodzi on z Korei, a z Japonii, jego ambitniejsze filmy (a w różnorodnym portfolio Siona Sono znajdują się również komediowe horrory gore, reprezentujące zupełnie inny biegun „sztuki”) są trudno dostępne, niemniej warte uwagi, tak jak wyreżyserowana w 2015 roku „Gwiazda szeptów”.    Sam wyżej wspomniany film okazał się być jednym z bardziej osobistych, refleksyjnych obrazów, jakie kiedykolwiek udało mu się stworzyć. Tytuł dzieła w pierwszym kontakcie niewiele mówi o fabule, stanowi tylko pewnego rodzaju poszlakę (w stylu odkrycia roku: „chyba chodzi o kosmos”). Jednakże jakże widz si
Czytaj więcej

Międzynarodowy Festiwal Filmowy "Transatlantyk" cz. I

Obraz
Co to był za tydzień! Przyznam z radością, że w moim przypadku trwał trochę dłużej niż 7 dni... Mowa o przepięknym, niesamowicie wzbogacającym doświadczeniu - udziale w wolontariacie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym "Transatlantyk", który rok temu został przeniesiony z Poznania do Łodzi. Pod względem lokalizacji i filmowej tradycji miasta - zdecydowanie lepszy wybór (wybaczcie, mieszkańcy Poznania). Ja całym sercem jestem z Łodzią! Swoją przygodę rozpoczęłam w czwartek - wtedy nastąpiło pierwsze spotkanie wolontariuszy z dyrektorem festiwalu, dwukrotnym laureatem Oscara, Janem A. P. Kaczmarkiem. Jakże by inaczej - skorzystałam z okazji i poprosiłam o zdjęcie. Następnego dnia miałam wielką przyjemność wziąć udział w Gali Otwarcia - po zaprezentowaniu przez orkiestrę utworu autorstwa Jana A. P. Kaczmarka oraz po krótkim występie Jean-Michelle Bernarda (wariacja na temat Marsylianki), rozpoczęło się Wielkie Czytanie Kobiet (przytaczano cytaty m.in. Virginii Woolf c
Czytaj więcej

Premiery kinowe w czerwcu 2017 r.

Obraz
Wracamy do starej formuły - po jakże znaczącym egzaminie dojrzałości moim głównym zajęciem pozostało zgłębianie naukowych pozycji dotyczących kształcenia zintegrowanego, a resztę czasu mogę przeznaczyć na niezwykle istotny rozwój osobisty. Ciekawe, gdzie mnie ów rozwój zaprowadzi. Oby nie w ślepą uliczkę. Problem tkwi w tym, że wciąż zastanawiam się, komu przyszło do głowy, aby nadawać tym egzaminom tak wielkie znaczenie. Chciałam się podzielić obserwacją, że pod koniec życia nikt już o tym nie będzie pamiętał. Tego nas uczą filmy (powinno życie, ale ono jest niesprawiedliwe) - liczy się, czy wyciągamy jakiekolwiek wnioski z każdej porażki i czy podejmujemy jakiekolwiek starania, by być dobrymi ludźmi. Tyle ze wstępu. Miałam jednak napisać choć trochę o premierach filmowych - jest to zestawienie subiektywne, żeby nie było zastrzeżeń. 2 czerwca: " Miss Sloane " (polski tytuł - Sama przeciw wszystkim) Tytuł brzmi bardzo feministycznie - pewnie spotkamy się w tym
Czytaj więcej